Η ΚΑΛΙΡΡΟΗ ΠΑΡΡΕΝ, στην Αθήνα στα τέλη του 19ου αιώνα, αποφασίζει να ακολουθήσει το επάγγελμα της δημοσιογραφίας. Έτσι γίνεται η πρώτη Ελληνίδα δημοσιογράφος, εκδότρια και διευθύντρια, όταν το 1887 άρχισε να εκδίδει την εβδομαδιαία εφημερίδα «Εφημερίς των Κυριών» που συντασσόταν αποκλειστικά από γυναίκες και απευθυνόταν σε γυναίκες.
Επίσης, το πάθος της για την αναβίωση και τη διατήρηση των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων την οδήγησε το 1911 να δημιουργήσει το «Λύκειον των Ελληνίδων». Η δράση της έπαιξε καταλυτικό ρόλο και στην αναγνώριση των γυναικείων δικαιωμάτων στη νεότερη Ελλάδα. Είναι αυτή που διεκδίκησε πρώτη το δικαίωμα ψήφου για τις γυναίκες, 70 χρόνια πριν γίνει πραγματικότητα!
Σαν σε όνειρο η Καλλιρρόη Σιγανού-Παρρέν συναντιέται με τη λυρική ποιήτρια Σαπφώ και μέσα από τους διαλόγους τους παρουσιάζονται η ζωή, το έργο τους και οι αγώνες τους για τη χειραφέτηση της γυναίκας.
Πρώτη πέτυχε να επιτρέπεται στις γυναίκες να φοιτούν στο Πανεπιστήμιο και στο Πολυτεχνείο και είναι αυτή που διεκδίκησε και κέρδισε καλύτερες συνθήκες για τις εργάτριες, όταν μπήκε μπροστά στη μεγάλη απεργία των κλωστηρίων και των υφαντουργείων του Πειραιά. Το 1918 η Καλλιρρόη Παρρέν εξορίστηκε στην Ύδρα για τα πολιτικά της φρονήματα.
Για τους αγώνες της η Καλλιρρόη Παρρέν συκοφαντήθηκε από την οπισθοδρομική κοινωνία της εποχής και δέχονταν απειλές και για την ίδια της τη ζωή. Σε μια τέτοια δύσκολη στιγμή σκέφτεται να τα παρατήσει απογοητευμένη από τους ανθρώπους. Όμως εκεί παρουσιάζεται σαν σε όραμα η αγαπημένη της ποιήτρια Σαπφώ, της οποίας τα ποιήματα διδάσκονταν μαζί με αυτά του Ομήρου σε όλα τα σχολεία της αρχαίας Ελλάδας. Μέσα από τους διαλόγους τους η Σαπφώ ξεδιπλώνει την δική της ζωή , την φιλοσοφία της και τους αγώνες της και σιγά σιγά πείθει την Παρρέν ότι έχει καθήκον να συνεχίσει να διεκδικεί.
Στην παράσταση ακούγονται ζωντανά, μελοποιημένα ποιήματα της συγγραφέως, σε πρωτότυπη μουσική σύνθεση της Αρετής Κοκκίνου τα οποία ερμηνεύει η Μόρφω Τσαἲρέλη.